∆ Beş yüzyıldır İstanbullu bir aileden geliyorsunuz. Bu birikimi… Sırtınızda mı taşıyorsunuz, üstünde mi oturuyorsunuz?
– Kalbimde… Aksi halde bu yazdıklarımı yazamazdım. Bir mirası taşımayı bilmek diyelim.
∆ Bir tarafında Fransızca konuşulup, opera dinlenen; öteki tarafında Münir Nurettin Selçuk dinlenip, Türk musikisi eğitimi verilen bir aile… Öykünüzü Stendal yazsa sizin yolunuz kızıl mı oldu, kara mı?
– Hiçbiri! O yazmak istemezdi esasen. Tahminen Balzac beni “İnsanlık Komedyası”na alabilirdi. Lakin en çok Proust ilgilenirdi sanırım. Yolunu şaşırmış bir müellif olarak…
∆ Hayran olduğunuz şu isimlerden hangisiyle komşu olmak keyifli olurdu: Jacques Brel mi, Marcel Proust mu?
– İkisinin de çok geçimsiz olduklarını düşünüyorum! Komşu olarak pek çekilmezlerdi herhalde! Fakat edebiyatı ve astım hastalıklarımızı konuşabileceğimiz için gönül ibrem Proust’a biraz daha dönük.
∆ Kazandığınız hangi ödül müelliflik hayatınızda daha kıymetlidir: “Bir Kente Gidememek”le 30 yaşınızda aldığınız Haldun Taner Hikaye Mükafatı mü, “İstanbul Bir Masaldı” ile 43 yaşınızda aldığınız Yunus Nadi Roman Mükafatı mü?
– Hiç tereddüt etmeden Haldun Taner… “İstanbul Bir Masaldı”yı daha çok önemsememe karşın. Fakat artık en kıymetli mükafatın bir kitabı yazabilmek olduğunu düşünüyorum.
∆ 6 lisan bilmenize karşın “Benim en derin vatanım Türkçedir” diyerek Türkçe yazdınız. Türkçe, yumuşak sesli bir anne mi, otoriter sesli bir baba mı olurdu?
– Yumuşak sesli bir sevgili diyelim. O da anne yerine geçebilir zati. Vakit zaman beni kızdırıyor lakin o kadarı da olacak artık! (Gülüyor)
∆ İstanbul romancısısınız… Sizce bu kenti Anadolu yakasından mı seyretmeli, Avrupa yakasından mı?
– Anadolu yakasından Avrupa yakasını. Güneşin en hoş batışını seyredebilmek için.
∆ İstanbul bir insan olsa… Bayan mı olurdu, erkek mi?
– Yorgun, çok yaşamış, biraz da bezgin lakin hâlâ çok hoş bir bayan.
∆ En son bir sokak köpeği tarafından ısırıldınız… İstanbul bir kedi başşehri mi, köpek başşehri mi?
– Daha çok kedi başşehri galiba. Ancak köpeklerin de yüzyıllara uzanan bir tarihleri var. Bu tarihte çok trajik olaylar da var. Birlikte yaşama kültüründen geliyor. Uzun kıssa…
∆ Hangi aşkınızdan vazgeçmek daha sıkıntı olurdu: Yaşadığınız Kadıköy mü, tutkunu olduğunuz Sarı Kanarya mı?
– Nasıl soru bu böyle! Neden vazgeçecekmişim rastgele birinden? Vazgeçmem efendim, ikisinden de vazgeçmem!
KÜÇÜK KEYİFLER
Beach’leri ve barları dolduran aptallardan nefret ediyorum
∆ Birincisinde 42 bin, ikincisinde 12 bin takipçiniz var. Twitter mı, Instagram mı?
– Twitter’dan giderek uzaklaşıyorum. Bazen çok sonumu bozuyor zira. Hele o iğrenç sen lisanı yok mu! Tanımadıklarının sana bu türlü hitap etme hakkını bulmaları… Sadece kendilerini gösterebilmek için… Instagram daha sıcak geliyor. Üstelik Twitter kadar saldırgan değil. İkisini de her an vazgeçilebilir üzere görüyorum yeniden de…
∆ Bir daha asla toplumsal medya kullanmamak mı; bir daha asla sinema izlememek mi?
– Alışılmış ki bir daha toplumsal medya kullanmamak. O dünkü çocuk! Sinemaysa koskoca bir tarih!
∆ Tavla mı, satranç mı?
– İkincisini bir türlü öğrenemedim ne yazık ki… Daha asil üzere duruyor değil mi? Beğenilen tavlayı düzgün oynadığım da kuşkulu. Lakin işin kızdırma tarafı çok keyif veriyor doğrusu. Ne arbedeler gördüm ben! Romanlarıma bile mevzu oldu.
∆ Bodrum-Gümüşlük mü, Çeşme-Alaçatı mı?
– Bodrum Gümüşlük lakin Bodrum’u her geçen gün biraz daha az seviyorum artık. Görmemiş zenginlerin kibrinden nefret ediyorum. Beach’leri ve barları dolduran aptallardan da… Yalıkavak’taki yazlık konutumda neredeyse hiç dışarı çıkmıyorum bu yüzden.
∆ Tren seyahati mu, gemi seyahati mu?
– İkisi de çok hoş. Lakin unutulmaz tren seyahatlerim daha çok.
∆ Biraz yoldan çıkmak istediniz: Mantı mı, iskender mi?
– Hiç de yoldan çıkmış olmam efendim, bunu da nereden çıkarıyorsun? Çok sevdiğim yemekler. Lakin bir kezinde sadece güzel bir iskender yemek için İstanbul’dan Bursa’ya gitmişliğim vardır. Buradan anla artık gerekeni.
∆ Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız… Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi?
– Ya neden vazgeçeyim ki! Şunun şurasında hayattan zevk aldığımız nadir şeyler ortasında yemek varken… Zorlama beni, ikisinden de vazgeçmemem.
∆ Pekala hangi üçlü sizinki: Rakı-balık-Ayvalık mı, kebap-şalgam-Adana mı?
– İkisini de denedim. İkisi de çok keyif verir. Rakı-balık daha ağır basar yeniden de. Lakin onun için de illa Ayvalık gerekmez. İstanbul meyhanelerinin suyu mu çıktı?
HAYAT BİLGİSİ
25 yaşıma dönmek mi? Allah korusun!
∆ İmkân olsa… 25 yaşınıza dönmek mi, Dolmabahçe Sarayı mı?
– 25 yaşıma dönmek mi? Allah korusun! (Gülüyor) Dolmabahçe olmazsa Çırağan da olur, kendini çok zorlama…
∆ Hayatınız bir sinema olsa macera mı olurdu, romantik-komedi mi?
– Macera ihtimali üzücü değil. Kendine nazaran bir macera. En doğrusuysa şu: 20’li, 30’lu, 40’lı yaşlarımda hayatım aslında bir trajedi. Artık 60’lı yaşlarımda tam bir güldürü.
∆ Bir şeyi gece planlamak mı, sabah planlamak mı?
– Duruma nazaran değişir. Bir roman yazmaksa mesela kelam konusu olan, gece planlamak… Bir aşksa sabah kararlar almak. Alır almaz da harekete geçmek!
∆ Hangisinin aklını okuyabilmek isterdiniz: Sevgilinizin mi, en büyük düşmanınızın mı?
– Düşmanımın. Kendimi daha güzel koruyabilmek için. Sevgilimin hakkımdaki makûs hisleriyle karşı karşıya kalmak istemem. Aşk dediğiniz er ya da geç bitecek bir hayaldir ya…
∆ Mantık mı, içgüdü mü?
– İşte yalnızca mantık, bağlarda ve yazarken biraz mantık, çokça içgüdü.
∆ Sizce hangisi daha avantajlı: Güçlü ancak yakışıksız doğmak mı, yoksul ancak hoş doğmak mı?
– Yaşla ilgili değişir. 20’li yaşlarımda ikincisi daha cazipti, artık birincisi. Hayatı acımasız gerçekleriyle kabul etmeye hazırsanız!
∆ Para saadet getirir mi, getirmez mi?
– Saadeti bilemem. Fakat daha kaliteli bir hayat getirir, o kesin.
∆ Vakit makinesi icat ettiniz, nereye giderdiniz: Geçmişe mi, geleceğe mi?
– Geleceğin bugünden daha yeterli olabileceğine hiç ihtimal vermiyorum. Geçmişin bir yerlerindeyse yalnızca kısa bir müddetliğine bulunmak isterdim. 19. yüzyılının sonlarıyla 20. yüzyılın başlarında İstanbul ve Selanik’te, 1950’li yıllarda Paris’te, 11. yahut 12. yüzyıllarda Endülüs’te.
∆ İmkân olsa hangisini seçerdiniz: Tüm müzik aletlerini çalabilmek mi, bütün sporları yapabilmek mi?
– Tüm müzik aletlerini çalabilmek alışılmış. Lakin en çok da piyano çalabilmek… Bir de ney üfleyebilmek…
POPÜLER ŞEYLER
Tartışmasız Müslüm Baba
∆ Nâzım Hikmet mi, Orhan Veli mi?
– Birçok eleştiriyi göze alarak Orhan Veli. Öncelikle bir insan olarak.
∆ Eski bir hatıranın yadına hangisi daha hoş eşlik eder: Sezen mi, Ajda mı?
– Ajda daha eskidir, çocukluk yıllarıma kadar sarfiyat. Oralarda ne anılar gizli. Lakin müziklerini aklıma getirdiğimde Sezen’e daha yakın hissederim kendimi.
∆ Arabeskten: Müslüm Baba mı, İbrahim Tatlıses mi?
– Tartışmasız Müslüm Baba!
∆ Tarık Akan mı, Ediz Hun mu?
– Daha sevdiğim sinemalarda rol aldığı için Tarık Akan. Gençlik yıllarında pek sevememiştim lakin sonraları fikrim çok değişti. Ediz Hun ise her vakit bir beyefendiydi. Hâlâ o denli.
∆ Zeki Alasya mı, Metin Akpınar mı?
– İkisine de çok güldüm. Metin Akpınar’ı “Devekuşu Kabare” günlerinde seyrederken gülmekten altıma kaçırmıştım bir defasında. Hayatımda onun için çok özel bir yeri var.
∆ Hangisi daha çok çekti: Külkedisi mi, Pamuk Prenses mi?
– Galiba Külkedisi.
GÜNDELİK HALLER
Gevezeye tahammül zor!
∆ Mesken halinizi hangi üçlü daha düzgün tanımlar: Telefon-YouTube-sosyal medya mı, pijama-terlik-televizyon mu?
– Pijama-terlik kesinlikle! Ancak televizyonsuz. Yazmaktan, okumaktan ve derslerimden, öteki işlere vakit bulamıyorum ki… Fener’in maçları hariç tabii!
∆ Ayaklarınıza kara sular inmiş: Âlâ bir roman mı, âlâ bir sinema mi?
– Yeterli bir roman! Konutumun rahatımda, herkesten uzakta. Daha çok hayal kurabilmek için.
∆ Sofrada hangisine tahammül daha zordur: Obura mı, gevezeye mi?
– Gevezeye efendim gevezeye tahammül zor! Oburların komik bir tarafı vardır. Patlayacak üzere yerler işte. Gülerim ben onlara. Biraz ben de o denli olduğum için.
ÖZEL MESELELER
Affetmek dediğin koca bir yalan
∆ Hangisi daha makûs senaryo: Kimselere âşık olamamak mı, her aşkınızın makûs bitmesi mi?
– Hiçbir aşk yaşayamamak… En berbatı bu. Hele bir de çok yaşamak istediğinizde. Aşkların makûs bitmesiyse o kadar makûs değil canım! Birinin bitmesi öteki birinin başlama ihtimali demektir.
∆ Aşkın aksisi: Nefret mi kayıtsızlık mı?
– Kayıtsızlık tabii! Nefret bir bağlılığın hâlâ devam ettiğini gösterir. Aşkın tuzu biberidir üstelik. En hoş sevişmeler en büyük arbedelerden sonra gelir. (Gülüyor)
∆ Affetmek mi, unutmak mı?
– Affetmek dediğin koca bir yalan! Hem de kibir işi. Unutmak yeterlidir. Geçer gidersin. Bazen de o denli bir gömersin ki kendin bile bulamazsın!
HİÇ DÜŞÜNMEDEN SÜRATLİ HIZLI…
∆ Gündoğumu mu, günbatımı mı?
– Günbatımı.
∆ Deniz-kum-güneş mi, orman-ağaç-temiz hava mı?
– Deniz-kum.
∆ Çaycı mısınız, kahveci mi?
– Kahve.
∆ Güneş mi, ay mı?
– Ay… En çok geceleri yazdığım için.
∆ Bir renk olsanız: Ateş kırmızısı mı, deniz mavisi mi?
– Mavi. Mavinin her türlüsü!
News
